Munada المنادى Orang yang dipanggil

Apakah itu مُنَادًى? Ia adalah perkataan yang berada selepas Haraf Nidaa’ (ِحَرْفُ  النِّدَاء = Wahai). Maksudnya ialah “orang yang diseru, atau dipanggil”. Contoh: “يا أحمد” (wahai Ahmad). Perkataan Ahmad ialah orang yang diseru namanya atau dipanggil. Jadi, perkataan Ahmad disebut sebagai Munaada (منادى).

Posted in: Arabic Grammar, Asas Bahasa Arab